Folklore Dans

Hier een beetje Oorsprong van de Mexicaanse folkloristische DANS

De Mexicaanse folkloristische dans liggen in de precolumbiaanse culturen, zoals de Azteken, Maya’s, Olmeken en andere inheemse volkeren. In die tijd hadden dansen een ceremoniële en religieuze functie, waarbij ze werden gebruikt om de goden te eren en natuurverschijnselen, zoals de regen of de oogst, te vieren. Deze inheemse dansen werden vaak uitgevoerd in ritmische patronen, met kleurrijke kostuums, maskers en muziek die werd gespeeld op traditionele instrumenten zoals trommels, fluiten en schelpen.

Invloed van de Spaanse verovering

Met de komst van de Spanjaarden in de 16e eeuw ondergingen de Mexicaanse dansen ingrijpende veranderingen. De Spaanse invloeden introduceerden Europese muziekstijlen, zoals de flamenco en andere dansvormen zoals de wals en de jota. Samen met deze dansen brachten de Spanjaarden ook nieuwe instrumenten mee, waaronder de gitaar en viool, die een grote invloed hadden op de ontwikkeling van de Mexicaanse muziek en dans. Deze culturele uitwisseling leidde tot een mix van inheemse en Europese elementen, wat de basis legde voor wat we nu kennen als Mexicaanse folkloristische dansen.

In deze periode werden veel dansen gekoppeld aan katholieke feestdagen en religieuze vieringen. Dansen werden bijvoorbeeld uitgevoerd tijdens processies ter ere van beschermheiligen of tijdens feesten zoals Kerstmis en Pasen. Tegelijkertijd werden traditionele inheemse rituelen vaak vermengd met christelijke symbolen.

Regionale diversiteit
Een van de kenmerken van de Mexicaanse folkloristische dansen is de enorme regionale diversiteit. Mexico is een land met een grote verscheidenheid aan geografische, culturele en etnische groepen, en dit komt tot uiting in de verschillende stijlen van dansen die je in het land kunt vinden. Hier zijn enkele van de bekendste regionale dansen:

Jarabe Tapatío (Jalisco): Dit wordt beschouwd als de nationale dans van Mexico en staat bekend als de Mexicaanse hoedendans. Het is een levendige en vrolijke dans die vaak de liefde en het hofmaken tussen een man en een vrouw uitbeeldt. De dans wordt uitgevoerd in traditionele charro-kostuums (voor mannen) en kleurrijke, met linten versierde jurken (voor vrouwen).

La Bamba (Veracruz): Deze dans is sterk beïnvloed door de Spaanse en Afrikaanse tradities. Het ritme en de bewegingen zijn energiek, en het bekendste onderdeel van de dans is het moment waarop de dansers samen een strik binden met hun voeten, wat symbool staat voor eenheid en samenwerking.

Danza de los Viejitos (Michoacán): Deze humoristische dans wordt uitgevoerd door jongere dansers die zich verkleden als oude mannen (viejitos). Ze dragen houten maskers en passen hun bewegingen aan om de bewegingen van ouderen na te bootsen, wat zorgt voor een vrolijke en speelse uitvoering.

Danza de los Voladores (Veracruz): Dit is een van de meest spectaculaire rituele dansen in Mexico, die afkomstig is van de Totonaca-cultuur. Vijf mannen beklimmen een hoge paal, en terwijl vier van hen aan touwen hangen en in cirkels naar beneden zweven, speelt de vijfde man bovenop de paal muziek. Dit ritueel is gewijd aan de goden en werd uitgevoerd om vruchtbaarheid en regen af te smeken.

Polka (Noord-Mexico): De polka, een dans van Europese oorsprong, werd geïntroduceerd in het noorden van Mexico tijdens de 19e eeuw, voornamelijk door Duitse immigranten. Het is een populaire dans in de staten Chihuahua en Nuevo León en wordt vaak begeleid door accordeonmuziek.

Sones (verschillende regio’s): “Sones” zijn muzikale en dansstijlen die in verschillende delen van Mexico worden uitgevoerd. Elke regio heeft zijn eigen “sones”, zoals de “son jarocho” uit Veracruz, de “son huasteco” uit de Huasteca-streek, en de “son calentano” uit Guerrero. Deze dansen hebben hun wortels in zowel inheemse als Spaanse tradities en worden uitgevoerd met een grote verscheidenheid aan instrumenten.